جین !

از جان وارن متنفرم اما اگه اون نبود الان ادواردي هم نبود ! رابرت پتينسون بايد تا عمر داره خودش را مديون اون بدونه ! ديشب بعد از چندين بار ديدن فيلم Becoming Jane ، چند ساعت به جین فکر کردم . به آقاي دارسي ، محبوب ترين شخصيت داستاني من ، دارسي اي که زاده تخيلات جين بود ! جين آستين . جين، دارسي با تخيلاتش پرورش داد . دارسي را با صفت هايي تصوير کرد که دوست داشت در لفروي وجود داشته باشه . جين تو سن 20 سالگي عاشق لفروي ميشه ، ولي با سنگ اندازي جان وارن که يکي از خواستگار هايش بود مجبور مي شند از هم جدا شند ! جين و توماس لفروي تصميم گرفتند با هم فرار کنند اما در بين راه جين فهميد با توجه به موقعيت اقتصادي لفروي ، با فرارشون زندگي خانواده ولفري نابود ميشه ، براي همين با لفروي خداحافظي کرد و به خونه اش برگشت و تا آخر عمرش با کسي ازدواج نکرد . وقتي اين اتفاق افتاد جين در اوايل نوشتن کتاب غرور و تعصب بود . اليزابت و آقاي دارسي شخصيت هاي اصلي کتاب غرور و تعصب اند ، جين ، اليزابت را مطابق شخصيت خودش به تصوير کشيد اما دارسي را يک جنتلمن پولدار معرفي کرد. صفاتي که در ولفروي نبود !بيش از يک قرن بعد استفني مه ير کتاب چهار گانه اش twilight را با دو شخصيت اصلي ايزابلا و ادوار نوشت . او ادوار را با تقليد از دارسي ِ جين تصوير کرد اما به نظر من استفاني مه ير نتونست به خوبي اين کار را بکنه . در کتاب هاي Twilight , new moon و eclipse استفاني مه ير با ضعيف نشان دادن بلا و بزرگ و بخشنده نشان دادن ادوارد ، از ادوارد يه قهرمان مي سازه ! حتي در کتاب دوم و سوم يه شخصيت ( جيکوب ) به داستان اضافه مي شه تا بزرگواري ادوارد را در مقابل حماقت هاي بلا و جيکوب پر رنگ کنه ! اما جين ، هم دارسي و هم اليزابت را بزرگ مي کنه و محبوبيت دارسي ربطي به بزرگ منشي او نسبت به اليزابت نداره ! دارسي ِ جين بزرگه چه اليزابت حماقت بکنه چه نکنه ! اما ادوار با حماقت ها و ضعف هاي بلا بزرگ ميشه ! اين کار استفني مه ير بد جوري تو ذوق من مي زنه !

با اين که عاشق دارسي ام و اگر جان وارن نبود عملا دارسي اي هم به اين صورت نبود ولي باز هم از جان وارن متنفرم !

پيوست يک : رابرت پتينسون ايفا گر نقش ادوارد در فيلم هاي twilight, new moon, eclipse که محبوبيت زيادي از قِبَل ادوارد نصيبش شده !