اردیبهشت ۱۴، ۱۳۸۹

حافظ آقايه يك ... باشد اندر پرده بازي هــاي پنــهان...


اي دل غـم ديــده حالت بـه شــود دل بــد مكن
وين سر شــوريده باز آيــد بسامان غم مخور

هان مشـو نوميد چون واقف نئي از سر غـيب
باشد اندر پرده بازي هــاي پنــهان غم مخور

در بيابان چون به شوق كعـبه خواهي زد قـدم
سرزنش ها گــر كند خار مــغيلان غم مخور
.
گرچه منزل بس خطرناك است و مقصد بس بعيد
هيچ راهي نيست كانرا نيست پايان غم مـــــــخور